زن جواني پيش مادر خود مي‌رود و از مشکلات زندگي خود براي او مي‌گويد و اينکه او از تلاش و جنگ مداوم براي حل مشکلاتش خسته شده است.
مادرش او را به آشپزخانه برد و بدون آنکه چيزي بگويد سه عدد کتري را آب کرد و گذاشت که بجوشد. سپس درون اولي هويج، درون دومي تخم مرغ و در سومي دانه هاي قهوه ريخت. بعد از بيست دقيقه که آب کاملاً جوشيده بود اجاق گاز را خاموش کرد و اول هويج ها را در ظرفي گذاشت، بعد از آن تخم مرغ‌ها را هم، در ظرفي گذاشت و در پایان قهوه را هم در ظرفي ريخت و جلوي دخترش گذاشت. سپس از دخترش پرسيد که چه مي‌بيني؟
او پاسخ داد : هويج، تخم مرغ، قهوه. مادر از او خواست که هويج‌ها را لمس کند و بگويد که چگونه‌اند؟ او اين کار را کرد و گفت نرمند. بعد از او خواست تخم مرغ‌ها را بشکند، بعد از اين که پوسته آن را جدا کرد، تخم مرغ سفت شده را ديد و در آخر از او خواست که قهوه را بچشد.
دختر از مادرش پرسيد مفهوم اين‌ها چيست؟
مادر به او پاسخ داد: هر سه اين مواد در شرايط سخت و يکسان بوده‌اند، یعنی: آب جوشان. اما هرکدام عکس‌العمل متفاوتي نشان داده‌اند. هويج در ابتدا بسيار سخت و محکم به نظر مي‌آمد اما وقتي در آب جوشان قرار گرفت به راحتي نرم و ضعيف شد. تخم مرغ که در ابتدا شکننده بود و پوسته بيروني آن از مايع دروني آن محافظت مي‌کرد، وقتي در آب جوش قرار گرفت مايه دروني آن سفت و محکم شد. دانه هاي قهوه که يکتا بودند، بعد از قرار گرفتن در آب جوشان، آب را تغيير دادند.
مادر از دخترش پرسيد: تو کداميک از اين مواد هستي؟ وقتي شرايط بد و سختي پيش مي‌آيد تو چگونه عمل مي‌کني؟ تو هويج، تخم مرغ يا دانه هاي قهوه هستي؟
به اين فکر کن که من چه هستم؟ آيا من هويج هستم که به نظر محکم مي‌آيم، اما در سختي‌ها خم مي‌شوم و مقاومت خود را از دست مي‌دهم؟ آيا من تخم مرغ هستم که با يک قلب نرم شروع مي‌کند اما با حرارت محکم مي‌شود؟
يا من دانه قهوه هستم که آب داغ را تغيير داد؟ وقتي آب داغ شد آن دانه بوي خوش و طعم دل پذيري را آزاد کرد. اگر تو مانند دانه هاي قهوه باشي هر چه شرايط بدتر مي‌شود تو بهتر مي‌شوي و شرايط را به نفع خودت تغيير مي‌دهي.